دوستی در کامنت های پست قبل در خصوص بحث تئاتر و سینما مطلبی نوشته که می توانید از اینجا بخوانید.در این مورد ذکر چند نکته الزامی به نظر میرسد
دوست گرامی ; اطمینان دارم که شما هم به اهلیت بیشتر یک سینما گر برای نقد یک اثر سینمائی نسبت به یک اهل تئاتر اذعان دارید. تئاتر هنری مستقل و به کلی متفاوت از سینماست. صرف وجود میزانسن نیز کمکی به نزدیکی این دو نمی کند - و اساسا هر دو از این نزدیکی بی نیازند - چه, مقایسه میزانسن در سینما با میزانسن در تئاتر قیاس مع الفارق است. اگر میزانسن در تئاتر را مجموعه حرکات بازیگران و ارتباط متقابل آنان با اجزاء صحنه بدانیم (نمی دانم این تعریف تا چه حد درست است) قصه میزانسن در سینما بسیار فراتر از این حرف هاست.پس در این میان تکلیف حرکات دوربین , دکوپاژ, ریتم, تمپو و .... چه می شود؟ آیا یک کارگردان تئاتر لزوما به تمام این موارد اشراف دارد؟و جالب این که شخص مذکور هیچ اشاره ای به میزانسن های درخشان فیلم نکرد
و اما بیضائی. او همان قدر که تئاتری است - اگر نه بیشتر - به همان اندازه سینمائی نیز هست .جایگاه او در سینمای ما با اعتبارش در تئاتر ارتباطی ندارد.تنها نشانه های تئاتر در فیلم های بیضائی همان میزانسن های وام گرفته شده از تئاتر است که البته به شکلی سینمائی در آمده اند. یک تحقیق میدانی کوچک در میان نزدیکان برایتان روشن خواهد کرد که بیضائی به عنوان کارگردان تئاتر شناخته شده تر است یا کارگردان سینما .و همینطور در مورد ولز و چاپلین
مطالب دیگری نیز هست که به لحاظ جلوگیری از ایجاد شائبه اعتقاد به برتری یکی از این دو هنر نسبت به دیگری, از پرداختن به آنها خودداری می کنم