ندامتنامه

چند روز قبل پس از مدت ها دوستی را دیدم.گفت که نسبت به باد شرقی انتقاد دارد.پیش از آن که انتقادش را مطرح کند پرسیدم که آیا اشاره اش به شخصی شدن بیش از حد وبلاگ است؟و البته او هم تائید کرد
واقعیت این است که مدتی است مطالب اینجا زیادی شخصی شده که البته با توجه به حال و هوای این روزهایم قدری طبیعی است و به همین خاطر هم هست که در این مدت کمتر نوشته ام
مشکل این جاست که حال و هوای من ربطی به مخاطب ندارد. هیچ دلیلی وجود ندارد که خواننده برای خواندن دلنوشته های این و آن وقت بگذارد اگر چه چنین مطالبی خوانندگان خاص خود را دارند.
به زودی-اگر این پروژه که تا پایان اسفند ماه ادامه خواهد داشت فرصت بدهد- با یک پست احتمالا سینمائی بر خواهم گشت
ضمنا از دوستانی که در این مدت اظهار لطف کردند سپاسگزارم