حکایت زوم و غیژ

مدتی پیش هنگام چت با دوست عزیزی و بعد از ردو بدل شدن چند واژه نه چندان زیبا-که به دلیل تکرر استفاده در گفتگوهای روزانه قبح خود را از دست داده اند- این سوال برایم پیش آمد که دلیل استفاده روزافزون از این کلمات و اصطلاحات در زبان محاوره ای ما چیست؟

(از ذکر کلمات مورد بحث معذورم)
ازمهمترین دلایل این امر میتوان به موارد زیراشاره کرد
1-تلفظ ساده و راحت و همچنین خوش آوا بودن این واژه
2-گستردگی موارد شمول این واژه ها به لحاظ معنایی
و البته دلایل احتمالی دیگری که بررسی آنها به عهده زبان شناسان و جامعه شناسان است.بحث من اما چیز دیگری است

تعمق در چگونگی تاثیر دو مورد بالا در پذیرفته شدن واژه های مورد بحث موجب تعجب بسیار از رفتار متولیان فرهنگستان زبان و ادب فارسی می شود
یافتن عبارات و اصطلاحات نامانوس وطولانی با تلفذ دشواربه جای کلمات بیگانه اما پر کاربرد - که دیگر چندان بیگانه محسوب نمی شوند - از جمله ماموریت هایی است که چند سالی است فرهنگستان بر اجرای آن پافشاری می کند. عباراتی مانند تلفن همراه به جای موبایل (در حالی که تلفن خود واژه بیگانه ای است که به درستی وارد زبان ما شده اما چرا موبایل نتواند؟) بزرگ خودروی جمعی به جای اتوبوس و کوچک خودروی جمعی به جای مینی بوس (کدام یک از ما حاضر به استفاده از این عبارات هستیم؟) مشتی است نشانه خروار
در معادل یابی برای لغات تخصصی وضعیت تاسف بار تر است.باورش مشکل است که فرهنگستان به جای واژه زوم در سینما و عکاسی کلمه غیژ را تصویب کرده است وبه تبع آن درون غیژ به جای زوم این و برون غیژ به جای زوم بک
زبان شناسی می گفت:در زبان انگلیسی کلمات بسیاری یافت می شود که حتی ده سال پیش وجود نداشته اند و از زبان های دیگر وارد این زبان شده اند و این حاکی از پویایی زبان انگلیسی است.به شخصه توجیهی برای این کار فرهنگستان که موجب دور شدن زبان رسمی وزبان تکلم روزانه عامه مردم و در نتیجه آسیب دیدن قند پارسی خواهد شد نیافتم
.................................................
کمی خصوصی
علیرضا جان سلام
چطور ممکنه که فراموش کنم؟ از اونجایی که توی کامنت ای میلتو ندادی مجبور شدم اینجا بنویسم.لطفا به آدرس زیر برام بنویس

امان از این واژه لطفا
soheil_145@yahoo.com
skhishkar@gmail.com